Zo nu en dan krijgen we vragen over de kinderen.
We willen deze vragen graag beantwoorden. Het antwoord op de eerste vraag kunt u hier lezen. De andere zullen nog volgen.
Op 5 februari mogen wij u wat meer vertellen over onze missie naar Madagaskar. We willen daar gaan werken onder onbereikte volken. Wat dat gaat betekenen voor ons als gezin én voor de mensen daar vertellen wij u graag.
We nodigen u van harte uit om 5 februari te komen naar de Morgenster Kerk in Den Helder.
Aanvang: 19:00 (zodat het niet te laat wordt voor de kinderen die komen).
Na ongeveer een uurtje zal er koffie/thee zijn.
Komen jullie ook?
Adres:
de Morgenster
Doctorandus F. Bijlweg 9
1784MC Den Helder
Een nieuw jaar is begonnen. Een goed moment om te laten weten hoe het er voor staat.
Wat ons betreft zijn we klaar om naar Madagaskar te vertrekken: koffers en lesmaterialen liggen klaar; de bestemming is bekend en we hebben er allemaal ontzettend veel zin in. Maar waarom zijn we dan nog hier?
Het enige wat nog in orde moet komen zijn de financiën. De penningmeester van AIM Nederland heeft voor ons een begroting gemaakt van de kosten op het veld en de kosten van vertrek. De bedoeling is dat we zelf de nodige sponsors vinden voor (maandelijkse) ondersteuning. AIM is namelijk geen werkgever, maar een faciliterende organisatie. Dat betekent dat AIM de zending organiseert en begeleidt, maar niet betaalt. Ook is onze kerk niet in staat ons volledig te onderhouden. Het grootste deel van het nodige budget zal dan ook moeten komen van individuen die achter ons en ons zendingswerk kunnen en willen staan.
Het laatste financiële overzicht laat zien dat we op 52% van ons maandelijkse budget zitten. Aan vertrekkosten hebben we ook al meer dan de helft gespaard. Onder vertrekkosten vallen de vliegtickets, vaccinaties, visa, de 3-weekse cursus in Kenia voorafgaand aan het zendingswerk en een bedrag aan inboedel voor ons huis op Madagaskar. Wie ons nu al maandelijks steunt spaart mee voor ons vertrek. Wanneer we 90% van ons maandelijkse budget aan toezeggingen binnen hebben, mogen we de tickets gaan boeken.
Wilt u ons financieel helpen en zo onze zendingsreis mede mogelijk maken? Op onze pagina Steun Ons! – Geven kunt u hierover meer lezen. Wanneer u giften overmaakt met vermelding van onze naam komt dit terecht in ons eigen fonds, u steunt dus rechtstreeks onze zendingsreis en niet de zendingsorganisatie in het algemeen.
Nu het nog wel enige maanden zal duren voordat we kunnen vertrekken en Jurgen zijn Diploma in Theology bijna heeft afgerond, is hij weer aan het werk gegaan. In zijn vrije tijd rondt hij zijn vakken af. We zijn erg dankbaar dat Jurgen zich zo heeft kunnen verdiepen in de theologie en zijn ervan overtuigd daarvan op Madagaskar ook de vruchten te kunnen plukken. We weten ons nu al dagelijks gezegend door wat we hebben mogen leren en ervaren in de afgelopen jaren.
Wanneer wij in Antananarivo (Tana) aankomen worden we ingevoegd in het Tana FOCUS team. Dat team heeft de visie Malagasy christenen op te leiden tot zendelingen in eigen land, vervolgens hen te begeleiden wanneer zij werken onder de onbereikte bevolkingsgroepen op het eiland en uiteindelijk hen te bemoedigen zending te gaan bedrijven in Indonesië, waar de wortels van veel Malagasi liggen (zie het artikel over Madagaskar). Het is de visie van AIM om waar mogelijk samen te werken met de plaatselijke kerk. We vinden dit dan ook een geweldig initiatief en werken er graag aan mee.
Tijdens ons verblijf in Tana zullen we flink aan taalstudie doen en ons verdiepen in de cultuur en geschiedenis van Madagaskar. Ondertussen blijft Katja ook het onderwijs van de kinderen verzorgen.
De leidinggevende over het werk van AIM op Madagaskar heeft voorgesteld dat wij daarnaast gaan helpen bij het verder in kaart brengen van de onbereikte bevolkingsgroepen op het eiland en het onderzoeken naar de mogelijkheden tot zending onder hen. Zodoende zullen we verschillende locaties en bevolkingsgroepen bezoeken. Op termijn is de hoop dat wij een nieuw team gaan starten op één van die locaties.
Samengevat is dit waar we mee bezig gaan:
– het opleiden van Malagasi christenen tot zendelingen;
– taalstudie;
– oriëntatie op de geschiedenis en cultuur van Madagaskar;
– helpen onbereikte bevolkingsgroepen in kaart te brengen;
– op termijn een nieuw team opzetten onder een onbereikte bevolkingsgroep;
– terwijl Katja de kinderen voorziet van onderwijs.
Sommige Engelse uitspraken zijn maar moeilijk te vertalen: ‘Chronological Biblestorying.’ Verhalen vertellen klinkt in het Nederlands een beetje als sprookjes voorlezen. Maar niets iets minder waar. De cursus ‘bijbelverhalen vertellen’, die Jurgen in Engeland gevolgd heeft, heeft één ding heel duidelijk gemaakt: Verhalen vertellen is een volwaardige manier van onderwijzen.
In het Westen zijn we van kleins af aan gewend om zo’n beetje alles vanuit boeken te leren. Natuurlijk leren we ook door ervaring maar op school is het lezen geblazen. Wij leven dan ook in een geletterde samenleving. Heel anders word het wanneer mensen niet kunnen lezen en schrijven. In 1998 waren 16% van de wereldbevolking analfabeet en Unicef voorspelde in dat jaar dat dit nog getal zou stijgen.1 Analfabetisme vinden wij niet positief dus doen we in het Westen alles om er voor te zorgen dat men goed onderwezen wordt.
Toch zijn er veel culturen te vinden waar dit helemaal niet zo ervaren wordt. De onderwijs methoden in deze culturen zijn meer gericht op ervaringen van anderen en gewoon doen. Kennis overdracht wordt veelal gedaan door middel van eeuwenoude verhalen. Waar komen onze voorouders vandaan? Waarom zijn wij herders geworden? Met wie hebben wij oorlog gehad en hoe werd dat opgelost? Deze verhalen worden uiteraard hier een daar aangepast want ze moeten wel te begrijpen zijn. Deze culturen zijn mondeling georiënteerd. Kom dus niet aanzetten met een paar goede boeken want het zegt ze niets. Kom je daarentegen met een serie verhalen dan heb je dikke kans dat je die tegen overstaan van het hele dorp mag delen.
Maar wij hebben toch de bijbel die we kunnen voorlezen? Waarom dan een cursus? Om deze vraag te beantwoorden moet u zich maar eens voorstellen dat je naar de bioscoop gaat. Er speelt een geweldig spannende film. Heerlijk kijken, luisteren en mee leven! Stelt u zich nu voor dat de regisseur op het podium klimt en mededeelt dat de film niet opgenomen is maar dat hij wel even het script kan voor lezen. Afhankelijk van de voorlees kwaliteiten zat je hier niet echt op te wachten. Het script zit namelijk vol met details die alleen duidelijk worden als je het ziet. Nu kunnen we de bijbel natuurlijk niet vergelijken met een film maar het idee vergelijkbaar.
De cursus was er op gericht om de verhalen uit de bijbel zo getrouw mogelijk en in juiste volgorde te vertellen. Dat is anders dan letterlijk voorlezen. Sommige aspecten kunnen namelijk heel anders overkomen dan de bedoeling is. Zo hebben we het verhaal van Zacheus de tollenaar (Lukas 19) behandeld. Op een gegeven moment hebben we een man uitgenodigd die niet gelovig was en ook weinig van de bijbel wist. Het verhaal werd aan hem verteld en na afloop werd hem gevraagd wat hij er van vond. Opvallend was dat hij maar niet kon begrijpen dat de mensen zo negatief reageerde op Zacheus: “Die man deed toch alleen maar zijn werk?” De toehoorder snapte dus niet de context van het verhaal en bleef ‘steken’ in het gevoel dat Zacheus oneerlijk behandeld werd. Dit was jammer want hierdoor miste hij het belangrijkste punt, namelijk dat iedereen hersteld moet worden in de relatie met God. We hebben het verhaal aangepast en opnieuw uitgeprobeerd en zie daar de volgende toehoorder pakte de essentie vrijwel meteen.
En ander voorbeeld kwam van een medestudent die ons vertelde van een cultuur waar in de verhalen de held altijd als laatste op het toneel verschijnt. Zo kon hij dan, als alles hopeloos leek te zijn, te hulp schieten. Zendelingen vertelde deze mensen de verhalen uit de Bijbel en kwamen zo aan bij het verhaal dat Jezus in de woestijn door Satan werd verzocht (Matteüs 4). De toehoorders raakten erg in de war van dit verhaal. In dit verhaal kwam Jezus namelijk als eerste en Satan als laatste. Was Satan dan nu de held?
U begrijpt dat het erg belangrijk is om verhalen goed voor te bereiden en zo nodig extra uitleg te geven. Deze en andere handvatten werden tijdens deze studie week besproken. Het was een intensieve week. Om goed in te kunnen leven in een cultuur waar men alles mondeling doet, werd ons afgeraden geschreven materiaal te gebruiken of aantekeningen te maken. Het was erg leuk en verrassend om vijf cursisten te ontmoeten die ook met Africa Inland Mission werken.
Het vertellen van verhalen is een vak apart en niet iedereen is er even goed in. Daarom was het ook goed dat we leerden hoe we verhalen kunnen bewerken en aanleren aan anderen. Dit is met name belangrijk wanneer je de plaatselijk taal nog niet (goed) spreekt. Je kunt dan een ander, die de taal wel beheerst, helpen in het ontwikkelen van een serie verhalen die goed ontvangen zal worden door de toehoorders.
Kortom een geslaagde cursus en een goede voorbereiding op ons werk op Madagaskar.
Hieronder een voorbeeld:
1. http://www.infoplease.com/encyclopedia/society/illiteracy-world-illiteracy-rates.html
De afgelopen maand is een enerverende geweest voor ons. We kregen te horen dat bij nader inzien het team in Betroka voorlopig geen nieuwe zendelingen kan opnemen. Dat was een harde klap voor ons. We hebben begrepen dat de teamleiders gevoelen dat zij op het moment geen voldoende begeleiding kunnen geven aan nieuwkomers, omdat de huidige teamleden en de situatie ter plekke al veel van hen vragen. Dit was een grote teleurstelling voor ons.
Gelukkig is er een oplossing gevonden die ons op het lijf lijkt geschreven. De AIM leiding die het werk op Madagaskar overziet, heeft ons aangeboden eerst naar de hoofdstad, Antananarivo (Tana) te komen. Daar gaan we deel uitmaken van een team dat plaatselijke christenen opleidt tot zendelingen onder onbereikte bevolkingsgroepen op Malagassische bodem. Onderwijl gaan we de taal leren, ons verdiepen in de cultuur en in de visie en strategieën van AIM Madagaskar.
Er zijn nog veel onbereikte bevolkingsgroepen op Madagaskar, vooral in het zuiden waar ook de Bara wonen. AIM is bezig deze bevolkingsgroepen in kaart te brengen en te onderzoeken welke mogelijkheden er zijn om hen te bereiken. De bedoeling is dat wij vanuit de hoofdstad ook verschillende reizen gaan maken naar onbereikte bevolkingsgroepen om hierbij te helpen. Zo de Heer wil worden wij vervolgens betrokken bij het opzetten van een nieuw team onder een onbereikte bevolkingsgroep.
Het vooruitzicht betrokken te mogen zijn bij de opleiding van plaatselijke christenen tot zendelingen en op termijn – zo mogelijk – bij het opzetten van een nieuw team onder een onbereikte bevolkingsgroep vervult ons met dankbaarheid. Wij zien verwachtingsvol uit naar het dienen op Madagaskar.
De wens is geuit dat wij in januari 2015 aansluiten bij het team in Tana. Het is dan ook erg belangrijk dat we op korte termijn voldoende financiële supporters hebben. Wilt u helpen dit mogelijk te maken? Hartelijk dank daarvoor.
Volgend jaar hopen we naar Zuid-Madagaskar te gaan om de Bara te dienen. De Bara zijn onbereikt met het evangelie, wat betekent dat er onvoldoende volgelingen van Jezus zijn en onvoldoende middelen om de eigen bevolkingsgroep bekend te maken met het goede nieuws. Wij willen er graag deel van zijn dat de Bara bereikt worden. Maar waarom eigenlijk?
Voor een christen is die vraag misschien makkelijk te beantwoorden. Als je zelf gelooft dat Jezus, door te sterven aan het kruis en op te staan uit de dood, heeft overwonnen over het kwaad wil je dit delen met anderen. Zulk geweldig nieuws houd je niet voor jezelf! Maar als je nu niet in Jezus gelooft: is zending dan verspilde energie?
Wij zijn ervan overtuigd dat wie het evangelie van Jezus brengt, met Hem nog veel meer geschenken mee draagt. Waar zendelingen werken, ziet men niet zelden een verbeterde levensstandaard. Soms komt dit door het werk van de zendelingen (denk aan de oprichting van scholen en ziekenhuizen, het slaan van putten e.d.) maar vaak ook van binnenuit. Door het aannemen van het geloof in Jezus ontstaat een vrijheid die er voorheen niet was. Een christen hoeft niet iedere dag de geestenwereld te raadplegen over zijn plannen. Een christen kan zijn angsten voor het vreemde en nieuwe laten varen. Hij heeft immers een God die daadwerkelijk zorgt! Investeren in zending, is ook investeren in vrijheid – een kostbaar goed. Lees hier het volledige artikel.
We hebben er drie maanden op moeten wachten, maar nu is het bekend: we gaan naar Madagaskar! Als alles loopt zoals het moet zullen we in januari 2015 vertrekken naar Betroka in het zuiden van Madagaskar. We gaan daar het team versterken, dat sinds 2013 vanuit Betroka zendingswerk doet onder de Bara.
De Bara zijn een onbereikt volk, wat betekent dat ze geen toegang hebben tot het evangelie. Er zijn nauwelijks christenen onder de Bara en de christenen uit andere stammen besteden geen aandacht aan hen. De Bara zijn moeilijk bereikbaar: ze wonen verspreid in nederzettingen in de heuvels van 50 tot 300 mensen. Deze kleine dorpjes zijn alleen lopend te bereiken.
Juist het feit dat de Bara onbereikt zijn, maakt dat wij graag onder hen willen dienen. De Bara zijn animisten, wat betekent dat ze leven in angst voor de geestenwereld. Om dan te horen dat Jezus Heer van de schepping is en zelfs de dood heeft overwonnen zal meer dan bevrijdend zijn. Meer informatie over de Bara (in het Engels) kunt u vinden op deze gebedspagina.
Van 13 tot en met 16 april hebben we deelgenomen aan een voorbereidingscursus voor nieuwe leden van Africa Inland Mission (AIM). We zijn daar enorm bemoedigd, vooral door het ontmoeten van andere christenen uit andere landen met hetzelfde doel voor ogen: het delen van het evangelie van Jezus in Afrika.
Er kwamen veel praktische onderwerpen aan bod, onder andere gezondheid, veiligheid, communicatie, omgaan met internationale verhuizingen en culturele verschillen. We zijn ons nog meer bewust van de offers die gevraagd worden, maar des te enthousiaster ook daadwerkelijk te gaan. Voor de kinderen liep er een parallel programma, waarvan ze erg hebben genoten.
We hebben ook de kans gehad te spreken met de personeelsdirecteur. Wij willen graag weten of we terecht kunnen in een team op Madagaskar. Het is ons duidelijk geworden dat men nog niet inhoudelijk naar ons aanbod heeft gekeken, omdat er zorgen waren omtrent de scholing van de kinderen. De lerares die werkt binnen het team kan namelijk niet nog meer kinderen onderwijzen. De regioleider is nu gemaild dat dit juist geen probleem is voor ons, omdat we zijn ingesteld op en voorbereid om de kinderen thuis te onderrichten! De personeelsdirecteur hoopt met ons dat een en ander nu spoedig duidelijk wordt en hij spant zich daartoe ten volle in.
Wordt vervolgd…
Deze maand hebben we veelvuldig contact met de personeelsdirecteur van Africa Inland Mission (AIM) Europa. Hij zoekt naar geschikte projecten in Afrika waar wij zouden kunnen dienen.
Inmiddels hebben we 8 verschillende mogelijkheden in 4 verschillende landen doorgesproken. Het betreft landen in de zuidelijke regio van Afrika, namelijk Kenia, Madagaskar, Mozambique en Namibië.
Met name 2 projecten hebben onze aandacht getrokken. Het gaat om projecten onder onbereikte bevolkingsgroepen die animistisch zijn. Dit houdt in dat men sterk gelooft in geesten, dat voorouders worden vereerd en dat toverdokters een grote invloed hebben. De mensen leven in een constante angst voor de geestenwereld.
Wat ons aanspreekt in deze projecten is dat het gaat om mensen die nog niet bekend zijn gemaakt met de blijde boodschap van Jezus Christus. Er wonen onder hen geen mensen die effectief getuigen van de vrijheid en hoop die het christelijke geloof brengt.
Eén van de twee projecten is onlangs afgevallen: alle plaatsen bleken reeds gevuld. Het project dat over is gebleven is op Madagaskar. Momenteel lijkt dit de plek voor ons. In de komende weken onderzoeken we deze optie verder. Bid alstublieft voor wijsheid in dezen.