Verslag eerste weken

Verslag eerste weken

ABO (Africa Based Orientation)
Na een 8 uur durende vlucht kwamen we op zaterdag 10 oktober even na 8 uur ’s avonds veilig aan in Nairobi. Na aankomst hebben we 3 nachten gelogeerd in het gastenhuis van AIM in Nairobi om vervolgens op dinsdag 13 oktober door te reizen naar Nakuru voor de conferentie.

We waren niet alleen! Totaal 22 volwassen en 28 kinderen—allemaal bereid om de Heer te dienen op heel verschillende plaatsen. Om de foto rechts beter te bekijken kunt u er op klikken. We hebben de eerste week stilgestaan bij de Afrikaanse cultuur en waarden. Een en ander werd gepresenteerd door een Afrikaan die jaren in Engeland heeft gewoond en zodoende ook de westerse cultuur en waarden begrijpt. Het was ook erg goed om te praten met de andere zendelingen waarvan sommige al meerdere maanden of jaren op het zendingsveld aanwezig waren. We hebben veel van elkaar geleerd.

Andere onderwerpen die aan bod kwamen waren het Afrikaanse wereldbeeld, veiligheid en gezond leven… Wat te doen als je gebeten wordt door een slang of wat zijn de symptomen van bepaalde parasieten. De laatste week hadden we het over hoe je als zendeling werkelijk verschil kunt maken en verdiepten we ons in wereldreligies.

Bezoek lokale kerk
De drie zondagen werden benut om plaatselijke kerken te bezoeken. Wij waren ingedeeld in een kleine AIC (Africa Inland Church). De eerste zondag hebben we ons voorgesteld en heeft Jurgen kort verteld hoe hij tot geloof is gekomen. Onze namen zijn minder makkelijk uit te spreken dus werd Jurgen al snel ‘babba Isaiah’ en Katja ‘mamma Isaiah’ (naar onze oudste zoon Issa, wat Swahili is voor Jesaja) genoemd. Gasten, met name mzungus (witte man), komen er niet zo makkelijk vanaf. Jurgen moest de week er op maar even de woordverkondiging doen en Katja had vast wel ideeën voor de zondagsschool.

Na de kerkdiensten werden we uitgenodigd om bij iemand thuis te eten. Dat was een hele ervaring. Onze handen werden door de gastvrouw gewassen en daarna werd het eten opgediend. Wat ons opviel was dat men trots was op hun bezitting en dat ze geen enkel probleem hadden met het fotograferen daarvan. De laatste zondag werden we uitgenodigd bij één van de ouderlingen thuis. Dit was wat verder weg dus mochten we de auto van de voorganger lenen. Of Jurgen die wilde besturen… Geen stuurbekrachtiging, geen handrem, remblokken zo goed als versleten, koppeling… euh, gewoon een beetje harder duwen. En dan de weg! Wauw, autocross trajecten zijn er niets bij. Maar goed, ze wilde ons de wandeling besparen want dat zijn mzungus niet gewend. De andere leiders van de kerk kwamen 40 minuten later aan met de boodschap dat de wandeling goed voor hen was. De terugweg bestuurde de voorganger de auto zelf. Zijn kinderen reden ook gelijk mee. Tien mensen passen toch makkelijk in zo’n auto? In Afrika wel.

Hoe vonden de kinderen het?
Vanya had het erg naar haar zin. Zo verteld ze dat ze allerlei knutsletjes maakte met betrekking op de Afrikaanse culturen. Ook vond ze het interessant om te leren wat ze wel en wat ze niet moeten doen. Zo is het in de Afrikaanse cultuur niet gebruikelijk dat kinderen de oudere mensen recht aankijken. Ook het zomaar aanspreken van een oudere is niet gebruikelijk. Vanya zegt dat ze blij is om dat al vast maar te weten.

Issa: ‘Er was een heel leuke speeltuin en het eten was lekker. Ik heb ook nieuwe vrienden gemaakt. We hebben geleerd over 14 verschillende dieren en landen.’

Abbey: ‘Ik vond het leren over andere landen leuk. Ook het doen van projecten was leuk. De tussendoortjes waren lekker en we deden ook spelletjes.’

Dani: ‘Juf heeft een boekje gegeven en dat was alles van ABO.’

Siemen: ‘…. ‘

Antananarivo (Tana), Madagaskar
Op vrijdag 6 november zijn we doorgereisd naar onze bestemming Tana, Madagaskar. We hebben het hier goed en gaan morgen even een wandeling maken over de plaatselijke markt. De kinderen genieten van het spelen met hun nieuwe vriendjes.

We proberen zo nu en dan te filmen. Als de elektriciteit en het internet het toestaan zullen we de filmpjes uploaden zodat u het kunt bekijken op onze multimedia pagina.

Taalstudie en introductie
We doen ons best om het Malagasy te leren. Dat gaat nog niet zomaar. Hoewel ik (Jurgen) geen Frans gehad heb op school kan ik toch aardig volgen wat Katja zegt. Dit komt omdat we overeenkomsten hebben in taal. Deze overeenkomsten heeft het Malagasy niet. Geen enkel kapstok om bepaalde woorden of zinnen aan op te hangen en geen enkele overeenkomst met de westerse grammatica. We doen gewoon ons best en dat loont want sommige woorden en zinnen lukken al een beetje. Woorden zoals ‘goede dag’ (manao hoana), ‘goede dag’ , ‘sorry’ (azafat) en ‘bedankt’ (misaotra anao). Zinnetjes als ‘mijn naam is…’, ‘wat is jou naam?’ en ‘hoe gaat het met je?’, enzovoorts. We vinden het leuk om de nieuwe taal de oefenen en spreken maar het is wel vermoeiend.

Als het goed is komt Anna Jarmy (interim leidster AIM Madagaskar) deze week bij ons langs om een programma met ons op te zetten. Het overgrote deel zal bestaan aan structurele taaloefeningen. We gaan kijken of we een taalhelper kunnen krijgen zodat het één en ander wat sneller gaat. Anna wil ook nog kijken of we een paar dagen bij een Malagasy gezin kunnen verblijven. Dit zodat we de cultuur en het gezinsleven beter gaan begrijpen. Anna heeft al wel gezegd dat het nog niet zo eenvoudig is om een gezin te vinden die zeven mensen kan bergen… We wachten het af.

Visa
We zijn nu vooral bezig om ons tijdelijke visum om te zetten naar een werkvisum. Dit is nog niet zo eenvoudig. We spreken nog geen Malagasy, en Frans wordt moeilijk begrepen (terwijl men dit toch op school geleerd zou hebben). Gelukkig kunnen we hulp krijgen van Parany. Deze man werkt op het AIM kantoor en spreekt aardig Engels. Toch proberen we zoveel mogelijk zelf te doen… Dat is leuk en het helpt bij het ‘inburgeren’. Alleen al de wandeling naar de diverse kantoortjes is een belevenis. De Malagsy begroeten in eerste instantie met ‘bonjour’ maar zijn blij verrast als ze dan in ene ‘Manao Hoana’ of ‘Salama’ te horen krijgen! Nadat al het voorbereidende werk gedaan is geven we de rest van de aanvraag uit handen. Roland is een man die de visa meestal regelt. Hij staat goed bekend bij de grotere kantoren en wordt niet snel van het kasje naar de muur gestuurd.

Eten
Eten kopen is ook leuk. Heerlijke mango’s voor maar € 0,08 per stuk en stokbrood voor maar € 0,11. Er is van alles te koop in de kraampjes. Van de week hadden we 1 kilo tomaten, 1 kilo wortels en zo’n 400 gram sperziebonen voor maar 2400 Ariary (€ 0,67). Andere dingen zijn weer moeilijker te verkrijgen. Volkorenbrood of andere volkoren producten kunnen alleen in de supermarkt gekocht worden. Daar betaal je dan ook gelijk een stuk meer voor.

Andere cultuur!
Dat we in een andere cultuur zijn aanbeland is wel duidelijk. We hebben al twee keer spontaan bezoek gehad. Dat betekend dat je alles even neerlegt en koffie gaat maken. Koekjes erbij en kletsen maar. Dat laatste is natuurlijk minder eenvoudig maar doordat we de simpele regels van de cultuur volgen brengen we het er toch goed vanaf. De schaal met koekjes staat op tafel en nadat we de gasten eerst aanbieden nemen we zelf. Natuurlijk moeten de koekjes wel op! Iets dat de kinderen niet erg vinden. Later in de week gingen Vanya en Jurgen op bezoek. Er stonden zes glazen op tafel dus waar waren de andere gezinsleden? Na uitgelegd te hebben dat Katja en de andere kinderen wel heel moe waren en dat Jurgen daarom besloten had om alleen de oudste mee te nemen was er een algemene instemming en opluchting. Instemming omdat Jurgen de oudste (Vanya) als vertegenwoordiger had meegenomen en opluchting omdat het dus niet aan de gastheer lag. Op Madagaskar is, in tegenstelling tot Kenia, het oudste kind belangrijk. Werden we in Kenya ‘vader of moeder van Issa’ genoemd, hier worden we ‘dadda/mamma nie Vanya’ (vader of moeder van Vanya) genoemd.

Als u wilt weten wat nu de grootste verschillen zijn in cultuur dan kunnen we u Sarah A. Lanier’s boekje, ‘Foreign to Familiar’ (te verkrijgen via o.a. Amazon) aanraden. Sarah heeft elf jaar in Nederland gewoond en kan daardoor heel goed uitleggen, met Nederland als prima contrast, wat de verschillen zijn vergeleken met warmere landen.

Het is leuk om alles dat we geleerd hebben over culturen nu ook écht te zien gebeuren. Tegelijkertijd zijn we aan het eind van de dag vreselijk moe. Het einde van de dag is hier rond 18:00, dan is het donker en het wordt ’s ochtends om 05:20 weer licht. Ons ritme is dus veranderd. We staan rond 06:00 op en gaan rond 20:30/21:00 naar bed.

We zouden nog veel meer kunnen vertellen maar dat bewaren we voor een volgende keer.

We wensen u Gods rijke zegen toe of wel ‘Andriamanitra ny fitahian’.

Eerste indrukken

Eerste indrukken

We zijn er! Na een 8 uur durende vlucht zijn we op zaterdag 10 oktober even na 8 uur ’s avonds veilig aangekomen in Nairobi. Onderweg konden we genieten van het lekkere eten aan boord en van het uitzicht op de Middellandse Zee en de eilanden ten zuiden van Turkije en later de Sahara. Een hele belevenis!

Na aankomst hebben we 3 nachten gelogeerd in het gastenhuis van AIM in Nairobi. Zo konden we – na alle drukte van de afgelopen maanden – even op adem komen en wennen aan Kenia. Een video over onze reis van Schiphol naar het gastenverblijf vindt u op onze multimediapagina.

Op dinsdag 13 oktober reden we in ruim 3 uren naar de plek waar de conferentie plaats vindt. We keken onze ogen uit. De tegenstellingen in Kenia zijn groot: aan de ene kant zie je veel ‘succesvolle’ mensen op straat in strakke pakken, terwijl je om de hoek een van de vele sloppenwijken ziet liggen. In Nairobi zijn de huizen alleen voor de rijken. Wonen in de sloppenwijk is normaal. Dichtbij Nakuru, waar de conferentie is, genoten we van prachtig uitzicht op de Rift Vallei en langs de weg graasden gazellen en zebra’s. Een video over deze reis vindt u op dezelfde multimediapagina.

Tot nu toe zijn we erg blij met de intensieve voorbereiding die we krijgen op de conferentie. We hebben de eerste week stilgestaan bij de Afrikaanse cultuur, waarden en wereldbeeld. Een en ander werd gepresenteerd door een Afrikaan die jaren in Engeland heeft gewoond en zodoende ook de Westerse cultuur en waarden begrijpt. Het is ook erg goed om te praten met de andere zendelingen die hier zijn. Sommigen staan nog aan het begin van hun zendingsloopbaan, terwijl anderen jaren aan ervaring hebben. We steken veel op van de gesprekken tijdens de maaltijden.

De komende week gaan we ons verder verdiepen in het Afrikaanse wereldbeeld en ook komen onderwerpen als veiligheid en gezond leven aan bod. De derde week bespreken we hoe je als zendeling werkelijk verschil kunt maken en verdiepen we ons in wereldreligies. Andere programmapunten zijn het bezoeken van lokale kerken, een lokale moskee en een bezoek aan een Keniaanse familie.

Tickets geboekt – afscheidsreceptie

Tickets geboekt – afscheidsreceptie

We hebben nog minder dan 5 weken te gaan voordat we met het vliegtuig vertrekken naar Nairobi, Kenia, voor een conferentie. Op zaterdag 10 oktober vliegen we ruim 7 uren naar Kenia. We zullen daar bijna 4 weken blijven. Samen met andere beginnende zendelingen worden we bijgepraat over alles wat van belang is voor het werken in Afrika. De kinderen volgen een kinderprogramma, waarin ongeveer dezelfde onderwerpen besproken worden als in de bijeenkomsten voor volwassenen.

Na de cursus reizen we op vrijdag 6 november door naar Antananarivo, Madagaskar. De eerste maanden kunnen we wonen in een ingericht gastenhuis boven het kantoor van Africa Inland Mission (AIM) Madagaskar.

De tickets zijn dus geboekt: we gaan! Op zondag 4 oktober is er gelegenheid afscheid te nemen in de Nieuwe Kerk aan de Weststraat te Den Helder (tegenover Willemsoord) tussen 11:45 en 12:45 uur, aansluitend aan de kerkdienst waarin we worden uitgezegend. De kerkdienst, waar u ook van harte welkom bent, begint om 09:45 uur.

Foto gallerij baby

Foto gallerij baby

We hebben lang op hem gewacht en ruim 7 maanden naar hem uitgezien: Siemen! Hij is geboren op 29 juli om 01:20 uur in het Gemini ziekenhuis te Den Helder. Hij woog bij de geboorte 3810 gram en was ongeveer 51 cm lang. Het ging allemaal erg snel: om 22:49 uur begonnen de weeën, omstreeks 00:30 uur waren we in het ziekenhuis en zo´n 3 kwartier later lag Siemen bij Katja op de buik. Wat weten wij ons rijk! We zijn opnieuw verwonderd over hoe klein en teer het leven begint. We genieten allemaal van die 10 kleine vingertjes en 10 kleine teentjes.

Hieronder kunt u even van Siemen meegenieten:

Voorbereidingen

Voorbereidingen

Het vertrek naar Madagaskar komt al dichterbij. We bereiden ons als gezin al jaren voor op die grote stap en doen dat – naarmate de tijd vordert – al intensiever. Maar hoe doen we dat?

Tweetaligheid

De zendingstaal is Engels. Alle toekomstige collega’s en hun kinderen communiceren met elkaar in deze taal. Vandaar dat wij onze kinderen tweetalig opvoeden. Vanaf een jaar of 3 – wanneer ze het Nederlands voldoende beheersen – spreekt Katja zoveel mogelijk Engels met ze. Nadat ze goed hebben leren lezen en schrijven in het Nederlands leren we hen hetzelfde in het Engels. Dit werkt tot nog toe goed. Onze kinderen kunnen zich in 2 talen goed verstaanbaar maken en hebben voldoende vertrouwen in hun vaardigheden. Ze zullen straks in ieder geval kunnen praten met kinderen van andere zendelingen op het veld.

Cultuurvaardigheid

Wat leven we in een ‘kleine’ wereld! Als we de vergelijking maken met hoe het was toen wij nog op de basisschool zaten en nu dan zien we dat de rest van de wereld een stuk dichterbij is gekomen. Nederlandse kinderen ondervinden bijna dagelijks wat een multiculturele samenleving inhoudt en weten meer over wat er elders gebeurt dan wij vroeger.

Omdat wij als gezin ook daadwerkelijk de sprong wagen in een andere cultuur te gaan wonen lezen we veel over de verschillende werelddelen, culturen en religies. We willen ze zo een stevige kapstok geven voor hun toekomstige ervaringen. Vanzelfsprekend lezen we boeken over Madagaskar in het bijzonder en leren zo alvast het een en ander over de boeiende culturen op het eiland. Op het moment genieten we van een serie kinderprogramma’s, getiteld ‘Bo & Melle in Madagaskar’, waarvan u een aantal filmpjes kunt zien via onze multimediapagina. De moeite waard!

Eigen identiteit

Kinderen van zendelingen hebben door de bank genomen meer identiteitsproblemen dan kinderen die geen internationale verhuizing(en) hebben meegemaakt. Ze leven vaak tussen meerdere culturen en weten niet waar thuis is. De banden met het land van hun nationaliteit zijn vaak minder sterk dan met het land waar ze jaren hebben gewoond.

Behalve bewustwording van de gastcultuur leggen we daarom veel nadruk op de eigen cultuur. Door middel van geschiedenislessen, het vieren van typisch Nederlandse feesten en het houden van vaste gebruiken binnen en buiten het gezin versterken we bewust onze identiteit als gezin, familie, christenen, Heldenaren, Nederlanders en Europeanen. Zo hopen we dat de eigen cultuur blijft passen als een vertrouwde oude jas.

Vooruitgang

Vooruitgang

We zijn blij u te kunnen laten weten dat er de laatste maand flink wat vooruitgang is geboekt qua financiën. We hebben momenteel 65% van het nodige budget binnen aan toezeggingen. Dat betekent, dat van het geld dat iedere maand nodig is wanneer we op Madagaskar zijn, 65% wordt gedekt door sponsors. Er is dus nog zo’n 25% aan toezeggingen nodig om tot een dekkingsgraad van 90% te komen. Dat is het percentage waarbij de zendingsorganisatie het verantwoord vindt om ons te laten vertrekken.

Hoe het werkt? Africa Inland Mission heeft voor ons een budget opgesteld van de kosten die – volgens ervaring – nodig zijn om te kunnen leven en werken als zendelingen op Madagaskar. De zendingsorganisatie is een stichting, die zelf ook afhankelijk is van giften. Wij krijgen dus geen loon betaald en zijn zelf verantwoordelijk voor het werven van sponsors.

U kunt eenmalig of periodiek (ieder maand / kwartaal / jaar) bijdragen aan ons zendingswerk. Uw gift is aftrekbaar voor de inkomstenbelastingen. Helpt u ons verder op weg?

Open Kerkavond

Open Kerkavond

Op 5 februari mogen wij u wat meer vertellen over onze missie naar Madagaskar. We willen daar gaan werken onder onbereikte volken. Wat dat gaat betekenen voor ons als gezin én voor de mensen daar vertellen wij u graag.

We nodigen u van harte uit om 5 februari te komen naar de Morgenster Kerk in Den Helder.

Aanvang: 19:00 (zodat het niet te laat wordt voor de kinderen die komen).
Na ongeveer een uurtje zal er koffie/thee zijn.

Komen jullie ook?

Adres:
de Morgenster
Doctorandus F. Bijlweg 9
1784MC Den Helder

Financiën

Financiën

Een nieuw jaar is begonnen. Een goed moment om te laten weten hoe het er voor staat.

Wat ons betreft zijn we klaar om naar Madagaskar te vertrekken: koffers en lesmaterialen liggen klaar; de bestemming is bekend en we hebben er allemaal ontzettend veel zin in. Maar waarom zijn we dan nog hier?

Het enige wat nog in orde moet komen zijn de financiën. De penningmeester van AIM Nederland heeft voor ons een begroting gemaakt van de kosten op het veld en de kosten van vertrek. De bedoeling is dat we zelf de nodige sponsors vinden voor (maandelijkse) ondersteuning. AIM is namelijk geen werkgever, maar een faciliterende organisatie. Dat betekent dat AIM de zending organiseert en begeleidt, maar niet betaalt. Ook is onze kerk niet in staat ons volledig te onderhouden. Het grootste deel van het nodige budget zal dan ook moeten komen van individuen die achter ons en ons zendingswerk kunnen en willen staan.

Het laatste financiële overzicht laat zien dat we op 52% van ons maandelijkse budget zitten. Aan vertrekkosten hebben we ook al meer dan de helft gespaard. Onder vertrekkosten vallen de vliegtickets, vaccinaties, visa, de 3-weekse cursus in Kenia voorafgaand aan het zendingswerk en een bedrag aan inboedel voor ons huis op Madagaskar. Wie ons nu al maandelijks steunt spaart mee voor ons vertrek. Wanneer we 90% van ons maandelijkse budget aan toezeggingen binnen hebben, mogen we de  tickets gaan boeken.

Wilt u ons financieel helpen en zo onze zendingsreis mede mogelijk maken? Op onze pagina Steun Ons! – Geven kunt u hierover meer lezen. Wanneer u giften overmaakt met vermelding van onze naam komt dit terecht in ons eigen fonds, u steunt dus rechtstreeks onze zendingsreis en niet de zendingsorganisatie in het algemeen.

Nu het nog wel enige maanden zal duren voordat we kunnen vertrekken en Jurgen zijn Diploma in Theology bijna heeft afgerond, is hij weer aan het werk gegaan. In zijn vrije tijd rondt hij zijn vakken af. We zijn erg dankbaar dat Jurgen zich zo heeft kunnen verdiepen in de theologie en zijn ervan overtuigd daarvan op Madagaskar ook de vruchten te kunnen plukken. We weten ons nu al dagelijks gezegend door wat we hebben mogen leren en ervaren in de afgelopen jaren.

Wat wij gaan doen

Wat wij gaan doen

Wanneer wij in Antananarivo (Tana) aankomen worden we ingevoegd in het Tana FOCUS team. Dat team heeft de visie Malagasy christenen op te leiden tot zendelingen in eigen land, vervolgens hen te begeleiden wanneer zij werken onder de onbereikte bevolkingsgroepen op het eiland en uiteindelijk hen te bemoedigen zending te gaan bedrijven in Indonesië, waar de wortels van veel Malagasi liggen (zie het artikel over Madagaskar). Het is de visie van AIM om waar mogelijk samen te werken met de plaatselijke kerk. We vinden dit dan ook een geweldig initiatief en werken er graag aan mee.

Tijdens ons verblijf in Tana zullen we flink aan taalstudie doen en ons verdiepen in de cultuur en geschiedenis van Madagaskar. Ondertussen blijft Katja ook het onderwijs van de kinderen verzorgen.

De leidinggevende over het werk van AIM op Madagaskar heeft voorgesteld dat wij daarnaast gaan helpen bij het verder in kaart brengen van de onbereikte bevolkingsgroepen op het eiland en het onderzoeken naar de mogelijkheden tot zending onder hen. Zodoende zullen we verschillende locaties en bevolkingsgroepen bezoeken. Op termijn is de hoop dat wij een nieuw team gaan starten op één van die locaties.

Samengevat is dit waar we mee bezig gaan:
– het opleiden van Malagasi christenen tot zendelingen;
– taalstudie;
– oriëntatie op de geschiedenis en cultuur van Madagaskar;
– helpen onbereikte bevolkingsgroepen in kaart te brengen;
– op termijn een nieuw team opzetten onder een onbereikte bevolkingsgroep;
– terwijl Katja de kinderen voorziet van onderwijs.