Het gaat hard!

Het gaat hard!

Het is nu enkele maanden na ons gezinsbezoek aan Sandrohy en omgeving. Sindsdien is er veel gebeurd: we kochten een terreinwagen en kregen goedkeuring van de leiding van AIM Madagaskar om te gaan wonen in Maroamboka, een dorpje 2 km van Sandrohy af. Inmiddels wordt er druk gebouwd en is de auto klaar om de reis te maken. Deze maand nog hoopt Jurgen samen met onze oudste zoon Issa te gaan kijken bij de bouw, mogelijk wat te helpen, en contacten te onderhouden.

De auto

Dit is hem dan: onze Nissan Patrol uit 1999. We hebben lang moeten zoeken naar deze mechanische auto, maar eindelijk is het gelukt. Het is belangrijk dat de auto niet alleen een vierwielaandrijving heeft, maar ook dat hij mechanisch is in plaats van elektronisch. Mechanische auto’s zijn een stuk gemakkelijker te repareren, als het nodig is zelfs provisorisch door een leek. Er is geen boordcomputer die uitgelezen moet worden en met wat eenvoudig gereedschap komen we in geval van nood een heel eind. Voor de liefhebbers: het motorblok is een 4,2 liter diesel, 6 cilinders. Klik op de afbeelding om meer foto’s te zien.

We zijn ontzettend blij met de auto omdat we nu veilig en in elk seizoen in en uit het gebied van Sandrohy kunnen reizen. De aanschafprijs maar ook de al gedane reparatie- en aanpassingskosten hebben we volledig kunnen betalen! Er is gul gegeven voor een auto: we zijn daarvan enorm onder de indruk en het onderstreept nog eens dat we er niet alleen voor staan. Hartelijk dank voor het in ons gestelde vertrouwen!

Er blijven nog enkele zaken die de komende maanden moeten gebeuren: een nieuw dashboard (de benzine- en temperatuurmeter doen het niet); een stevige grill aan de voorkant met versterkt plaatmateriaal daaronder om de extra hoge krik te ondersteunen; een dakdrager voor bagage; een nieuwe pomp voor de stuurbekrachtiging en reparatie van de vooras. Gelukkig kunnen we voorlopig al wel de weg op, want het kan op Madagaskar lang duren voor alle onderdelen gevonden zijn.

Een plek onder de zon

Op dit moment wordt druk gebouwd aan ons huis. We stonden versteld toen we een paar weken geleden hoorden dat het huis al half af zou zijn. We gingen er voorzichtig van uit dat bedoeld werd dat al 50% van de materialen was verzameld, maar nee: onderstaande foto’s laten toch duidelijk zien hoe snel het gaat. We hebben goede hoop dat onze nieuwe stek met ongeveer een maand klaar zal zijn, al gaf de bouwer aan dat ze veel last hebben van de regen. We verwachten dat we in het begin van het nieuwe jaar kunnen verhuizen.

De tekeningen voor het huis mochten we zelf maken en zijn hier en daar aangepast door de bouwer… en later, tijdens de bouw, is het één en ander nog iets meer aangepast. Het grondoppervlak wordt zo’n 40m2. Aan weerszijden van de woning komen op de verdieping 2 kamers: één voor de meisjes en één voor de jongens. De begane grond zal voor een derde deel slaapkamer zijn, het andere deel wordt woonkeuken. Het toilet en de wasgelegenheid komen buiten en voor het huis krijgen we een veranda, zodat we overdekt buiten kunnen zitten en de was drogen. Er worden lokale materialen gebruikt: het huis wordt van hout met een cementen vloer en een golfplaten dak.

Volgende week wil Jurgen alvast wat grote meubels naar Maroamboka brengen en gaan kijken bij de bouw. We houden u op de hoogte!

Eerste indrukken

Eerste indrukken

We zijn er! Na een 8 uur durende vlucht zijn we op zaterdag 10 oktober even na 8 uur ’s avonds veilig aangekomen in Nairobi. Onderweg konden we genieten van het lekkere eten aan boord en van het uitzicht op de Middellandse Zee en de eilanden ten zuiden van Turkije en later de Sahara. Een hele belevenis!

Na aankomst hebben we 3 nachten gelogeerd in het gastenhuis van AIM in Nairobi. Zo konden we – na alle drukte van de afgelopen maanden – even op adem komen en wennen aan Kenia. Een video over onze reis van Schiphol naar het gastenverblijf vindt u op onze multimediapagina.

Op dinsdag 13 oktober reden we in ruim 3 uren naar de plek waar de conferentie plaats vindt. We keken onze ogen uit. De tegenstellingen in Kenia zijn groot: aan de ene kant zie je veel ‘succesvolle’ mensen op straat in strakke pakken, terwijl je om de hoek een van de vele sloppenwijken ziet liggen. In Nairobi zijn de huizen alleen voor de rijken. Wonen in de sloppenwijk is normaal. Dichtbij Nakuru, waar de conferentie is, genoten we van prachtig uitzicht op de Rift Vallei en langs de weg graasden gazellen en zebra’s. Een video over deze reis vindt u op dezelfde multimediapagina.

Tot nu toe zijn we erg blij met de intensieve voorbereiding die we krijgen op de conferentie. We hebben de eerste week stilgestaan bij de Afrikaanse cultuur, waarden en wereldbeeld. Een en ander werd gepresenteerd door een Afrikaan die jaren in Engeland heeft gewoond en zodoende ook de Westerse cultuur en waarden begrijpt. Het is ook erg goed om te praten met de andere zendelingen die hier zijn. Sommigen staan nog aan het begin van hun zendingsloopbaan, terwijl anderen jaren aan ervaring hebben. We steken veel op van de gesprekken tijdens de maaltijden.

De komende week gaan we ons verder verdiepen in het Afrikaanse wereldbeeld en ook komen onderwerpen als veiligheid en gezond leven aan bod. De derde week bespreken we hoe je als zendeling werkelijk verschil kunt maken en verdiepen we ons in wereldreligies. Andere programmapunten zijn het bezoeken van lokale kerken, een lokale moskee en een bezoek aan een Keniaanse familie.

Voorbereidingen

Voorbereidingen

Het vertrek naar Madagaskar komt al dichterbij. We bereiden ons als gezin al jaren voor op die grote stap en doen dat – naarmate de tijd vordert – al intensiever. Maar hoe doen we dat?

Tweetaligheid

De zendingstaal is Engels. Alle toekomstige collega’s en hun kinderen communiceren met elkaar in deze taal. Vandaar dat wij onze kinderen tweetalig opvoeden. Vanaf een jaar of 3 – wanneer ze het Nederlands voldoende beheersen – spreekt Katja zoveel mogelijk Engels met ze. Nadat ze goed hebben leren lezen en schrijven in het Nederlands leren we hen hetzelfde in het Engels. Dit werkt tot nog toe goed. Onze kinderen kunnen zich in 2 talen goed verstaanbaar maken en hebben voldoende vertrouwen in hun vaardigheden. Ze zullen straks in ieder geval kunnen praten met kinderen van andere zendelingen op het veld.

Cultuurvaardigheid

Wat leven we in een ‘kleine’ wereld! Als we de vergelijking maken met hoe het was toen wij nog op de basisschool zaten en nu dan zien we dat de rest van de wereld een stuk dichterbij is gekomen. Nederlandse kinderen ondervinden bijna dagelijks wat een multiculturele samenleving inhoudt en weten meer over wat er elders gebeurt dan wij vroeger.

Omdat wij als gezin ook daadwerkelijk de sprong wagen in een andere cultuur te gaan wonen lezen we veel over de verschillende werelddelen, culturen en religies. We willen ze zo een stevige kapstok geven voor hun toekomstige ervaringen. Vanzelfsprekend lezen we boeken over Madagaskar in het bijzonder en leren zo alvast het een en ander over de boeiende culturen op het eiland. Op het moment genieten we van een serie kinderprogramma’s, getiteld ‘Bo & Melle in Madagaskar’, waarvan u een aantal filmpjes kunt zien via onze multimediapagina. De moeite waard!

Eigen identiteit

Kinderen van zendelingen hebben door de bank genomen meer identiteitsproblemen dan kinderen die geen internationale verhuizing(en) hebben meegemaakt. Ze leven vaak tussen meerdere culturen en weten niet waar thuis is. De banden met het land van hun nationaliteit zijn vaak minder sterk dan met het land waar ze jaren hebben gewoond.

Behalve bewustwording van de gastcultuur leggen we daarom veel nadruk op de eigen cultuur. Door middel van geschiedenislessen, het vieren van typisch Nederlandse feesten en het houden van vaste gebruiken binnen en buiten het gezin versterken we bewust onze identiteit als gezin, familie, christenen, Heldenaren, Nederlanders en Europeanen. Zo hopen we dat de eigen cultuur blijft passen als een vertrouwde oude jas.

Vooruitgang

Vooruitgang

We zijn blij u te kunnen laten weten dat er de laatste maand flink wat vooruitgang is geboekt qua financiën. We hebben momenteel 65% van het nodige budget binnen aan toezeggingen. Dat betekent, dat van het geld dat iedere maand nodig is wanneer we op Madagaskar zijn, 65% wordt gedekt door sponsors. Er is dus nog zo’n 25% aan toezeggingen nodig om tot een dekkingsgraad van 90% te komen. Dat is het percentage waarbij de zendingsorganisatie het verantwoord vindt om ons te laten vertrekken.

Hoe het werkt? Africa Inland Mission heeft voor ons een budget opgesteld van de kosten die – volgens ervaring – nodig zijn om te kunnen leven en werken als zendelingen op Madagaskar. De zendingsorganisatie is een stichting, die zelf ook afhankelijk is van giften. Wij krijgen dus geen loon betaald en zijn zelf verantwoordelijk voor het werven van sponsors.

U kunt eenmalig of periodiek (ieder maand / kwartaal / jaar) bijdragen aan ons zendingswerk. Uw gift is aftrekbaar voor de inkomstenbelastingen. Helpt u ons verder op weg?

Andere startlocatie

Andere startlocatie

De afgelopen maand is een enerverende geweest voor ons. We kregen te horen dat bij nader inzien het team in Betroka voorlopig geen nieuwe zendelingen kan opnemen. Dat was een harde klap voor ons. We hebben begrepen dat de teamleiders gevoelen dat zij op het moment geen voldoende begeleiding kunnen geven aan nieuwkomers, omdat de huidige teamleden en de situatie ter plekke al veel van hen vragen. Dit was een grote teleurstelling voor ons.

Gelukkig is er een oplossing gevonden die ons op het lijf lijkt geschreven. De AIM leiding die het werk op Madagaskar overziet, heeft ons aangeboden eerst naar de hoofdstad, Antananarivo (Tana) te komen. Daar gaan we deel uitmaken van een team dat plaatselijke christenen opleidt tot zendelingen onder onbereikte bevolkingsgroepen op Malagassische bodem. Onderwijl gaan we de taal leren, ons verdiepen in de cultuur en in de visie en strategieën van AIM Madagaskar.

Er zijn nog veel onbereikte bevolkingsgroepen op Madagaskar, vooral in het zuiden waar ook de Bara wonen. AIM is bezig deze bevolkingsgroepen in kaart te brengen en te onderzoeken welke mogelijkheden er zijn om hen te bereiken. De bedoeling is dat wij vanuit de hoofdstad ook verschillende reizen gaan maken naar onbereikte bevolkingsgroepen om hierbij te helpen. Zo de Heer wil worden wij vervolgens betrokken bij het opzetten van een nieuw team onder een onbereikte bevolkingsgroep.

Het vooruitzicht betrokken te mogen zijn bij de opleiding van plaatselijke christenen tot zendelingen en op termijn – zo mogelijk – bij het opzetten van een nieuw team onder een onbereikte bevolkingsgroep vervult ons met dankbaarheid. Wij zien verwachtingsvol uit naar het dienen op Madagaskar.

De wens is geuit dat wij in januari 2015 aansluiten bij het team in Tana. Het is dan ook erg belangrijk dat we op korte termijn voldoende financiële supporters hebben. Wilt u helpen dit mogelijk te maken? Hartelijk dank daarvoor.

Een stek voor langere tijd

Een stek voor langere tijd

We zijn nu bijna een half jaar terug uit Engeland. We hadden gehoopt dit voorjaar wellicht naar het zendingsveld te kunnen vertrekken, maar uit de contacten met de beoogde zendingsorganisatie blijkt dat dit niet zal gaan. Als we uitgaan met Africa Inland Mission (AIM) zal dit waarschijnlijk eerst in 2014 zijn beslag krijgen. Inmiddels zijn we aan het idee gewend en hebben we ons erbij neergelegd.

Nu we langere tijd in Nederland blijven hebben we een huis voor langere tijd gezocht, waar we hopelijk tot de uitzending kunnen blijven. Het is lange tijd spannend geweest, maar de Heer heeft voorzien: we strijken halverwege volgende maand neer in het centrum van Den Helder. Jurgen en Issa zijn in het nieuwe huis al af en toe aan het timmeren. Zo maken ze een grote kledingkast, een bureau voor Jurgen en een bureau voor de kinderen.

De afgelopen maanden zijn voor ons erg onrustig geweest. Er was veel onzekerheid over de toekomst en over een vervolgwoning. We zijn dankbaar dat een en ander nu duidelijker is, maar we zouden uw gebed om rust en vrede in ons gezin erg op prijs stellen. Hoewel we steeds beter om kunnen gaan met veranderingen, merken we dat het veel van ons vraagt.