Het is nog niet zo lang geleden dat u een nieuwsbrief hebt ontvangen. Toch zijn er wat zaken die we graag met u willen delen.

Engeland

Afgelopen april zijn we opnieuw in Engeland geweest. We sliepen bij vrienden op een boerderij. Dat was op zichzelf natuurlijk al fantastisch en we hebben er dan ook volop van genoten. Lammetjes geboren zien worden, wandelen, bomen beklimmen, lezen, vrienden ontmoeten en hutten bouwen maakten allemaal dat we ons niet hoefden te vervelen.

Twee cursussen

De eerste week in Engeland hebben we de European Based Orientation (EBO) cursus van AIM bijgewoond. We kregen praktische handvatten voor het werken in Afrika. Onderwerpen die de revue zijn gepasseerd: persoonlijke veiligheid, gebed, hoe blijf je (geestelijk en psychologisch) gezond en hoe om te gaan met culturele verschillen. Het programma was erg goed maar intensief. De volwassenen waren bezig van 09:00 tot 21:00 en de kinderen een uurtje korter. Er was tussendoor volop tijd om met andere zendingswerkers van gedachten te wisselen en de kinderen konden dankzij het prachtige weer lekker buiten spelen. We hebben er enorm van genoten en zijn er vol enthousiasme vandaan gegaan.

In de laatste week hebben Jurgen, Vanya, Issa en Abbey een cursus gevolgd op Redcliffe College. Op deze cursus is ons uitgelegd wat de consequenties kunnen zijn voor de kinderen als ze in verschillende culturen opgroeien. Hoe gaan wij hier als ouders mee om en wat kunnen de kinderen doen om de veranderingen zo goed mogelijk op te vangen.

Beide cursussen hebben ons bemoedigd en bevestigd in verschillende stappen die we tot nu toe al genomen hebben.

Verdriet

Niet alles gaat altijd zoals we zouden willen. Na een heerlijke periode in Engeland moesten we afscheid nemen van Jurgen's oudste broer. Hij laat een vrouw en twee volwassen zoons achter. Zijn sterven kwam na een lang ziekbed. We zijn dankbaar dat dit niet gebeurde terwijl we nog in Engeland zaten. Nu hebben we de gelegenheid gehad om samen met de familie te rouwen.

Bestemming

Afgelopen februari kregen we een project op Madagaskar voor ogen. Het betreft het werk onder de Bara mensen. Deze groep is sterk gemarginaliseerd en erg in zichzelf gekeerd. Ze leven in een groot gebied en leven voornamelijk van rijstbouw en veeteelt. Het is een animistische bevolkingsgroep, wat wil zeggen dat ze voorouders vereren en/of geloven in natuurgeesten. Veelal gaat dit gepaard met angsten. Ziekten of andere tegenspoed worden al snel toegekend aan geesten en medicijnmannen zijn voor hen dé aangewezen personen om oplossingen te vinden.

We zijn erg enthousiast over dit project maar moesten lang wachten op een eerste bericht van de veldleiders. Tijdens ons verblijf in Engeland werd ons duidelijk dat de veldleiders zich zorgen maakten omdat er geen leraar voor onze kinderen aanwezig is. We hebben gelijk kunnen melden dat dit voor ons geen enkel probleem zou zijn (Katja geeft immers thuisonderwijs). We hebben nog geen antwoord terug want de veldleiders zijn momenteel op een conferentie in Tanzania en hebben geen goede mogelijkheden om ons te bereiken. We zitten dus nog in spanning en hopen u spoedig meer te kunnen vertellen. We beginnen langzamerhand overigens wel te wennen aan het feit dat dingen regelen in Afrika lang kan duren.

Al met al hebben we als gezin een intensieve tijd achter de rug. We hebben veel nieuwe dingen mogen leren maar moesten ook omgaan met verdriet. Het was ook een tijd waarin we uw betrokkenheid hebben mogen ervaren, dank u wel!