In onze laatste nieuwsbrief hebben we u laten weten dat we graag willen gaan dienen onder de Tanala in het oosten van Madagaskar. De Tanala vallen onder de minst bereikte bevolkingsgroepen van Madagaskar. Men staat erg open voor zendelingen en wil graag meer weten van 'ny filazana tsara' (de goede aankondiging ofwel het goede nieuws). De koning in één van de dorpen die Jurgen bezocht redeneerde: 'Als de bijbel goed nieuws is, moeten onze mensen dat horen!' en liet er op volgen 'Wanneer komen jullie?'. U zult begrijpen dat we na deze reis staan te popelen om onze biezen te pakken om naar Sandrohy te vertrekken. Zover is het echter nog niet, want ...

Onderweg

In het gebied rond Sandrohy rijden geen bussen of taxi's, dus zijn we aangewezen op eigen vervoer. De weg naar het dorp is erg slecht, met name in het regenseizoen. We zijn dus druk op zoek naar een robuuste 4x4. De zoektocht blijkt toch wat moeilijker dan we hadden gedacht. De Malagasy zijn ontzettend creatief in het repareren. Het is onvoorstelbaar hoe ze auto's aan de gang houden: veel voertuigen zijn een samenraapsel van verschillende, al dan niet passende, onderdelen. Bricolage noem je dat. Zo'n auto is niet betrouwbaar en staat garant voor panne onderweg. Zodoende heeft Jurgen—samen met een bevriende garagehouder en zijn monteur—al heel wat auto's bekeken en te licht bevonden. Bijkomend probleem is dat de overheid kort geleden de import heeft beperkt tot auto's niet ouder dan 15 jaar. Enkele auto's die we op het oog hadden (en nog op buitenlands kenteken stonden) vielen daarom af. De zoektocht duurt dus nog even voort. Bij tijd en wijle hebben we het hier wel wat moeilijk mee. Maar ...

Ondanks het feit dat we zelf nog geen auto hebben hoeven we ons niet meer in overvolle bussen te proppen als we ergens heen willen. Een paar maanden geleden kwam een Engels echtpaar naar ons toe. We hadden elkaar daarvoor slechts een paar keer eerder gezien. Ze vroegen zich af of we nog steeds rondreisden met het openbaar vervoer—iets dat al geruime tijd gespreksstof opleverde in de kenissenkring van het echtpaar. Ze vonden het maar niets en stelden voor dat wij hun auto zouden lenen tijdens hun vier maanden durende verlof in Engeland! We hebben het aanbod gretig aangenomen en zijn tot begin oktober wat mobieler. Hopelijk hebben we tegen die tijd zelf een auto kunnen kopen.

Bediening in Tana.

Terwijl wij graag willen verhuizen naar de Tanala, ziet het team hier er wel een beetje tegenop. Omdat wij de enige bewoners van het gastenhuis zijn, hebben we de rol van gastgezin op ons genomen. Wanneer er internationale bezoekers zijn of er komen teamleden van elders naar de hoofdstad, vangen wij hen zo goed mogelijk op en maken hen wegwijs. Maaltijden verzorgen; vervoer regelen; nachtelijke bijstand verlenen aan de telefoon; spelen met bezoekende kinderen; een luisterend oor bieden; het hoort er allemaal bij. Men weet nog niet goed hoe dit opgevangen moet worden als wij straks vertrekken. We genieten steeds meer van deze rol en vinden het fijn zo anderen tot zegen te zijn.

Het Tana Focus team waar wij deel van uit maken heeft als kerntaak de zorg voor alle zendelingen op Madagaskar. Dat houdt veel praktisch en administratief werk in en contacten met de overheid, maar ook zielzorg en gebed. Iedere week is er waar mogelijk contact met alle zendelingen en op vrijdagochtend wordt er voor iedereen gebeden. Bijzonder is dat ons team een paar maanden geleden—na ruim 2 1/2 jaar voorbereiding—voor het eerst Malagasy zendelingen heeft uitgestuurd. Het gaat om een jongeman, Melias, en een jong echtpaar. Zij zijn gaan werken—net als wij willen gaan doen—onder de Tanala. Ze wonen inmiddels in het gebied rond de plaats Ikongo, een (halve) dagreis van Sandrohy. Tot nog toe maken ze het goed en hebben al veel goede contacten gelegd met de hartelijke Tanala. We genieten van de vele korte telefoongesprekjes met Melias, die ons op de hoogte houdt van zijn wel en wee.

Studie.

Ondertussen was Jurgen nog steeds bezig zijn theologiestudie af te ronden. Alle essays moesten voor september ingeleverd zijn. Jurgen wist zijn laatste essay (eschatologie) en vijf vertaalstukken (Hebreeuws) halverwege juli af te ronden. Het wachten is nu op zijn eindcijfers. Jurgen is blij dat hij nu meer tijd heeft voor andere zaken zoals de taalstudie en de zoektocht naar een auto.

De studie van de kinderen verloopt ook goed. Nu we al even in Tana wonen en Siemen overdag inmiddels iets minder aandacht van mama nodig heeft, hebben we een prettig ritme in onze dagen. 's Ochtends is het tijd voor 'talige' vakken als geschiedenis, topografie en talen en 's middags gaan we aan de slag met wiskunde, wetenschap en tekenen. Over het algemeen hebben de kinderen plezier in het leren en maken ze goede vorderingen: Dani geniet van het voorlezen, Abbey maakt grote sprongen met rekenen en Issa krijgt de Nederlandse spelling steeds meer onder de knie. Vanya—over enkele weken 12 jaar—maakt de overstap naar het voortgezet onderwijs, best spannend! We zijn blij dat we vrij gemakkelijk aan lesmaterialen kunnen komen via schoolleveranciers en internetboekhandels. Zo blijven we helemaal bij met leerlingen in Nederland. Ondertussen steken de kinderen Malagasy op van de tuinman, buren, marktverkopers en mensen in de kerk. Soms zijn we werkelijk verrast hoeveel ze al begrijpen en kunnen zeggen. Zo kan Dani al zelf thee bestellen bij een 'hotely' (kleine Malagasy restauratie) en keurig bedanken.

We zijn blij dat we, zolang we nog in Tana wonen, gebruik kunnen maken van Malagasy studieboeken, en taalhelpers die Engels spreken. We kunnen in het Engels vragen stellen over de Malagasy taal en cultuur en ook in het Engels uitleg krijgen. We zijn dankbaar voor die mogelijkheid, wetende dat we straks in Sandrohy enkel nog kunnen communiceren in het Malagasy. We bouwen zo een goed taal- en cultuurfundament waarop we bij de Tanala kunnen voortbouwen. Soms is het gemakkelijk en soms moeilijk om Malagasy te leren. Afgezien van de andere zinsstructuur is het gebruik van werkwoorden heel anders dan in het Nederlands. Er wordt veel gebruik gemaakt van de passieve vorm, dus niet: 'Ik vind jouw huis mooi' maar 'Jouw huis wordt mooi gevonden door mij.' De actie staat centraal en niet het onderwerp. Het leren levert dus soms heel wat hoofdbrekens op! De toenemende liefde en waardering voor de taal overheersen echter.

Uitzien...

De komende tijd staat voor ons in het teken van onze bediening en leven hier in Tana en alles wat dat omspant, taal- en cultuurstudie en het zoeken naar een auto. We zijn blij als u voor deze zaken zou willen bidden. In onze vorige brief hebben we daarnaast gevraagd om financiële hulp bij het kopen van een auto. Onze penningmeester liet ons weten dat er al Eur 3.000 is ontvangen voor de aanschaf van een auto. Dat is—denken we—ongeveer een kwart van wat we nodig hebben. We zijn daar erg blij mee, bedankt!

Voor wie ons ook 'op weg' wil helpen: U kunt uw (extra) gift overmaken naar AIM met de vermelding 'project Madagaskar - auto'. Het geld wordt dan in ons fonds gereserveerd voor de aanschaf van een voertuig. Voor meer informatie: http://www.jurgenenkatja.nl/?p=59 (of onderaan deze nieuwsbrief).