Nieuwsbrief mei 2023 van Jurgen en Katja

Het is een voorrecht om jullie weer op de hoogte te brengen van onze belevenissen op Madagaskar.

Druk, druk. druk...

Maar wel leuk! Terwijl ik (Jurgen) deze nieuwsbrief schrijf, hoor ik Abbey op de achtergrond spelen met de basketbal. We zijn gezegend met lekker wat ruimte rondom het huis zodat de kinderen zo nu en dan even naar buiten kunnen. En dat is goed want ze werken hard wat school betreft. Vanya is druk bezig met voorbereiding op haar examens die ze volgend jaar in Nederland hoopt te doen. Ook Issa gaat alvast een examen doen zodat hij aan het einde van de rit niet alles in ene hoeft te doen.

Dit betekend ook veel werk voor Katja. Het is een hele klus om uit te zoeken wat ze precies moeten leren voor de examens. Naast het gebruikelijk Nederlandse vakkenpakket leren de kinderen ook nog vakken die gebruikelijk zijn in Engeland en Amerika. Het is mooi om te zien dat de kinderen plezier beleven aan het leren van nieuwe dingen.

In de laatste nieuwsbrief vertelde we ook dat Issa karatelessen was gaan volgen. Nou, dat werd al snel opgemerkt door Abbey, Dani en Siemen. Ook zij zwiepen nu regelmatig de benen hoog in de lucht! Het zit er indrukwekkend uit om ze zo bezig te zien in hun speciale karatepakken.

Maroamboka

Afgelopen maart ben ik, samen met Siemen en Abbey, afgereisd naar ons dorp. Siemen wilde al heel lang mee en nu was het dan zo ver! Hij viel met zijn neus in de boter want we kregen een kip als geschenk van onze goede vrienden Fanja en Sylvestre. De kip was al geplukt en klaar om gebakken te worden! Na meer dan een jaar weg geweest te zijn vond Siemen het wel weer eens tijd voor een ouderwetse modderige wandeling. We hebben er een filmpje van gemaakt die u op één van onze video kanalen kunt bekijken.

Wist u trouwens dat we wel vaker filmpjes op onze video kanalen plaatsen? U mag zelf kiezen waar u ze gaat bekijken: https://www.youtube.com/user/jurgenenkatja | https://odysee.com/@jurgenenkatja:3 | https://www.bitchute.com/channel/jurgenenkatja/

Natuurlijk is het bezoek aan Maroamboka ook gebruikt voor andere zaken. We hebben Menja, onze vertaler, bezocht om te kijken of hij de laatste hoofdstukken van het boek Handelingen al had nagekeken. Dat was hem nog niet gelukt. Maar geen nood want we leven in een bijzondere tijd waarin de technologie ook beschikbaar is op het platteland van Madagaskar. Maar daar straks iets meer over.

De weg naar ons dorp wordt er niet beter op. Toen we er nog woonden onderhielden we zelf het laatste deel van de weg. Daardoor konden we meestal wel het dorp uitkomen. Ons dorp ligt onderaan een berg en dat betekent dat de weg gelijk begint met een steile helling. Anders dan bij veel van de andere hellingen in ons gebied, kunnen we in ons dorp geen aanloop nemen. Het is dus een hellingproef zoals we dat geleerd hebben met autorijlessen. Dat wordt een stuk lastiger als je moet beginnen op een helling waarbij de auto rustig naar beneden glijd als je op de handrem staat. Om maar even een indicatie te geven: De afstand van ons dorp naar de verharde weg is slechts 18 kilometer. Hier deden we afgelopen keer dik twee uur over. Met behulp van onze lokale vrienden en een hoop schep en graafwerk kwamen we uiteindelijk weg. Dan is de route naar de hoofdstad nog maar 522 kilometer, waar we vervolgens nog zo’n 15 uur over doen… Die weg is ook een ‘beetje’ slecht zeg maar.

Auto

Dat brengt ons op het volgende onderwerp: De auto! We zijn bijzonder gezegend met onze auto, maar zelfs onze ‘tank’ heeft het zwaar te verduren en moet regelmatig op bezoek in de garage. Het zijn meestal geen grote problemen, maar zachtjes aan tikken de rekeningen wel aan. Op dit moment hebben we een tekort in onze autofonds. Nu maken we ons daar nog geen zorgen over omdat we weten dat de Heer ons altijd heeft gezegend wat betreft financiën. Toch leek het ons goed om te melden omdat er soms wel eens vragen zijn op wat voor manier we geholpen kunnen worden. Nou, naast uw gebeden en andere manieren van bemoedigingen, is een speciale gift voor het onderhoud van de auto een heel praktische vorm van hulp. Onderaan deze brief ziet u wat de mogelijkheden zijn.

Vertalen

Het is zo ver!! Het boek Handelingen is ook klaar om gedrukt te worden. We zijn in gesprek met een drukker om te kijken wat het gaat kosten en hoeveel we laten printen. Onze ideeën zijn om dit keer 200 stuks van het Lukas evangelie te laten drukken (tweede druk na diverse correcties en een vernieuwde opmaak). En van Handelingen willen we er 100 laten drukken. De drukker vroeg of we er niet meer wilde want dan gaat de prijs omlaag. Toch doen we dat liever niet omdat je in de eerste druk altijd meerdere fouten vind die je dan voor de tweede keer wil verbeteren.

Maar we zouden we nog even terugkomen op de technologie. Laatste keer had Menja de hoofdstukken nog niet klaar. We hebben hem toen gevraagd of het hem zou lukken om foto's te maken van de nagekeken hoofdstukken en die dan via Facebook Messenger aan ons op te sturen. Zijn telefoon heeft dat soort programma's niet, maar in het dorp woont een jonge man die hem daar bij kon helpen. En zo kregen we dus een paar weken geleden 13 foto's toegestuurd. Toegegeven, het is lastig om vanaf de foto's te lezen wat er verbeterd moet worden vanwege de lage kwaliteit. Maar! Dankzij de ervaring die we inmiddels hebben wat betreft de grammatica, de woorden, èn Menja’s handschrift, is het tòch gelukt.

We zijn hier ontzettend blij mee en we hopen en bidden dat de boekjes de Antanala (en andere stammen in het zuidoosten) op Madagaskar tot grote zegen mogen zijn. Dat ze het reddingswerk van onze Here Jezus maar mogen gaan begrijpen en aannemen!

Beide vertalingen kunt u via onze website bekijken: https://www.jurgenenkatja.nl/acts-mg-antanala-dialect/ en https://www.jurgenenkatja.nl/luke-mg-antanala-dialect/

Voorbereidingen

Inmiddels zijn we alweer aan het voorbereiden om eind mei weer af te reizen naar het dorp. Issa gaat mee en dus moet Katja even kijken hoe hij dat het beste kan combineren met schoolwerk.

Verder moet er een nieuwe dakgoot komen en wat plaatwerk om de achterkant van het huis te redden van optrekkend water en termieten. Vandaag is de auto ook nog even naar de garage gebracht. De startmotor begon te klagen en één van de gloeikaarsen liet het werk liever aan zijn collega's over. Kleine dingetjes die heel vervelend kunnen zijn als ze opspelen midden in het gebied.

De bedoeling is dat ik met Menja in gesprek ga over het vertalen van het boek Genesis. Ook hoop ik met de ouderlingen in het dorp afspraken te kunnen maken over de terugkomst van Sambivelo.

Sambivelo

Ja, Sambivelo nadert het slot van zijn opleiding in het ziekenhuis hier in Tana. We hopen dat hij in juli terug kan naar het dorp. De bedoeling is dat hij algemene medische hulp kan bieden aan de mensen. Eigenlijk dat, wat wij ook hebben gedaan… Maar dan nog iets professioneler.

De periode in Tana was niet altijd makkelijk voor Sambivelo. Als plattelandsjongen moest hij enorm wennen aan de gewoontes van de stad. In de stad moet je bijvoorbeeld toch echt woordelijk je excuses aanbieden aan je leidinggevende als je iets verkeerd doet. Op het platteland praat men er liever niet over. Op een dag belde zijn begeleidster, Tinasoa, mij op om te zeggen dat ze niet wist hoe ze met Sambivelo om moest gaan. Ze had hem op wat fouten gewezen, maar hij gaf geen blijk van begrip en spijt. Ze snapte er niets van! In een gesprek kon ik uitleggen wat er aan de hand was, en dat het een cultuurverschil is. Tinasoa begreep dat het geen kwade opzet was, en Sambivelo leerde dat het uitspreken van ‘sorry’ erg gewaardeerd kan worden. Het is een leerproces voor ons allemaal.

Andere bezigheden

Tot slot nog iets over andere bezigheden. In de vorige nieuwsbrief wisten we te vermelden dat we de familie Desborough, uit Engeland, gaan begeleiden met het inbound programma. Dit is een programma van een jaar waarin nieuwe zendelingen gaan leren over de cultuur en de zaken die er bij komen kijken om in een ander land te leven. Het is ontzettend leuk om te doen. Het is vooral heel praktisch. Zo zijn we een keer uitgebreid naar de lokale markt geweest en gaan de Desboroughs binnenkort een kijkje nemen bij verschillende projecten.

Ook heb ik vorige maand twee zaterdagen mogen vullen met onderwijs over zendingswerk. Dit gebeurde op school van Real Mission Movement van pst. Mamy. Het onderwijs moest gebeuren in het Malagasy. Geen nood! Er zou worden vertaald. Alleen, de vertaler (Manoa, onze Unit Leider van AIM-Madagaskar), had het wat druk met het bespreken van ander projecten. Het is gelukt om de leerstof toch over te brengen.

Ik was wel ontzettend moe aan het einde van de dag. Inmiddels zijn alle leerlingen geslaagd en is er weer een nieuwe klas gestart. De Here bereid de Malagasy voor om hun eigen volksgenoten te bereiken met het wonderlijk nieuws van redding!

Ook van deze lessen hebben we een kort verslag opgenomen: https://odysee.com/@jurgenenkatja:3/teaching-malagasy-missionary-students:4

Dank u wel!

We hopen dat u na het lezen van deze brief, net als wij, ook uitziet naar wat de toekomst gaat brengen. We kunnen plannen maken maar één ding weten we zeker: “wat de Heer van plan is, gebeurt.” (Spreuken 19:21)

We voelen ons bevoorrecht dat we zo veel steun krijgen in ons werk. Bedankt voor uw gebed, medeleven, en ondersteuning!

Samen met jullie willen we op de Heer blijven vertrouwen! Want God is goed, altijd! En altijd is God goed!

Van harte Gods zegen toegewenst,

Katja & Jurgen
Vanya, Issa, Abbey, Dani en Siemen Hofmann.